Op 8 juli 2020 is het Britse rapport ‘FIRST DO NO HARM’ gepubliceerd
met dank aan onze honderden Britse collega-lotgenoten
die open en bloot hebben willen vertellen over hun beschadigde levens
en natuurlijk aan de makers van het rapport
en alle anderen die hebben meegeholpen aan de totstandbrenging ervan.

Hopelijk zal dit rapport mede bijdragen tot andere inzichten
in Nederland en de rest van de wereld

De commissie “Independent Medicines and Medical Devices Safety Review”, onder aanvoering van Julia Cumberlege, heeft op 8 juli 2020 haar rapport “First Do No Harm” gepubliceerd en overhandigd aan de Engelse regering. “First do no harm / ik zal nooit iemand kwaad doen” is -heel passend- het eerste gebod uit de Eed van Hypocrates, waarin artsen zichzelf verplichten bepaalde beroepsregels te zullen handhaven.

Begin 2018 is er opdracht voor dit onderzoek gegeven door Jeremy Hunt, toenmalig Minister van Volksgezondheid en Sociale zekerheid in de UK. Het betreft een onderzoek naar de gevolgen van drie medische innovaties, die tot zeer ernstige en grootschalige gezondheidsproblemen hebben geleid. Bij één daarvan gaat het om de zgn. polypropyleen bekkenbodemmatjes (en daarmee worden bedoeld àlle bekkenbodemmatjes: de (TVT) bandjes, abdominaal ingebrachte bekkenbodemmatjes en de zogenaamde “vaginale mesh”).

Het rapport geeft een zeer zorgwekkend overzicht van de vrijwel ongecontroleerde ontwikkelingen van bekkenbodemmatjes wereldwijd en bevat het schokkende relaas van honderden slachtoffers die dagelijks moeten zien te leven met de gevolgen van de bij hen geïmplanteerde matjes.

“Dit implantaat heeft alles van mij afgenomen, mijn gezondheid, mijn leven, mijn werk, mijn waardigheid, mijn huwelijk, mijn vrijheid”
aldus één van de geïnterviewde patiënten.

Schrijnend is vooral ook de conclusie dat deze patiënten tot op heden door instanties, medici en fabrikanten vrijwel volledig genegeerd en als ongeloofwaardig weggezet zijn. De getroffen vrouwen zitten met vaak levenslange pijn en ellende (die vóór hun ingreep nog vermijdbaar waren), en zijn over de risico’s nooit correct geïnformeerd. Ook in Engeland werden, net als in ons land, vaak àndere woorden gebruikt voor “mesh”, waardoor patiënten dikwijls op het verkeerde been zijn gezet.

De makers van het rapport ‘Do No Harm’ pleiten ervoor dat de medisch specialisten in de toekomst alleen mesh zullen plaatsen in uitzonderlijke omstandigheden. Mesh-gebruik moet worden beschouwd als een laatste optie na conservatieve niet-chirurgische opties en na overweging van chirurgie zonder matjes. Dit geldt ook voor de (TVT) bandjes. Op basis hiervan wordt verwacht dat het aantal vrouwen dat kiest voor mesh chirurgie in de toekomst laag zal zijn.
En àls mesh al geplaatst zal worden, dan dient de patiënt volledig geïnformeerd te zijn. Alle patiëntinformatie zou volgens de commissie samen met patiënten moeten worden ontworpen om duidelijkheid, begrijpelijkheid en volledigheid te garanderen.

De commissie “Independent Medicines and Medical Devices Safety Review” is ook van mening dat er gespecialiseerde centra moeten komen voor de slachtoffers. Die zouden dan moeten voelen als een ‘veilige haven’ met een multidisciplinair team, waar de patiënten zich ècht gehoord en serieus genomen zullen voelen, zodat zij de kans krijgen hun vertrouwen in artsen weer op te bouwen.

Dit en meer valt te lezen via bijgaande link: https://www.immdsreview.org.uk/downloads/IMMDSReview_Web.pdf