Heel graag zou ik in contact komen met mensen die – net als ik – vrij vlot na het plaatsen van een buikmat problemen kregen.
Zelf ben ik in juli 2020 geopereerd door twee chirurgen en is er onder andere een grote mat geplaatst van onder het schaambot tot ver boven de navel. Na bijna 4 maanden worden mijn klachten steeds heviger en ben ik eigenlijk wel een soort van moedeloos…
Eergisteren heeft de arts, na fysiek onderzoek waarbij ik het uitschreeuwde van de pijn toen hij op mijn buik drukte, 6 of 8 injecties geplaatst in zenuwen, omdat dàt het probleem moest zijn… Ik moet eerlijk zijn: daarna is op één punt (naast de navel) – die gelijk na de operatie al aanwezig was – de vervelende pijn weg… De andere pijnen die ik ervaar zijn niet direct na de ingreep ontstaan. Helaas zijn deze niet verdwenen na de injecties.
Direct na de operatie in juli had ik uiteraard wondpijnen. Dat is ook logisch, ik heb natuurlijk een fors litteken. Maar in de loop van twee à drie maanden werden mijn klachten serieuzer..
Ik ben de hele dag zó ontzettend moe… Slapen kan ik alleen nog met zware slaapmedicatie en vaak moet ik er nog een half tabletje bijnemen omdat ik drie uur later nòg wakker lig.
De pijn is altijd aanwezig en mijn buik voelt strak. Ik zou zweren dat ik precies aan kan wijzen waar de mat zich bevindt. Het gevoel is alsof de mat gekrompen is of zo. Ik voel ook trekkende pijn en felle pijnscheuten bij het bewegen.
Helaas heb ik sinds de littekenbreukmat ook grote problemen met de ontlasting, die nauwelijks op gang komt .. en het drukken doet ongelooflijk zeer…
De blaas idem dito… zodra hij gevuld raakt krijg ik scherpe pijn als ik niet snel naar de wc ga.. Elke nacht word ik dus wakker van mijn blaas die dan verschrikkelijk veel pijn doet. Het plassen erna is lastig om mee te beginnen.. en het duurt tijden voor ik echt klaar ben..
Elke dag ben ik moe en radeloos. Ik ben een alleenstaande moeder met 2 kinderen en inmiddels mijn werk kwijt omdat ik al een jaar in de ziektewet zit…
Ik heb veel meer pijn en ongemak dan voor de operatie van mijn littekenbreuk en de nodige verklevingen.. Normale kleding verdraag ik niet.. ondergoed verdraag ik niet. Ik kleed me dus letterlijk alleen aan als ik naar buiten moet.
De arts heeft me van te voren niets verteld over eventuele bijwerkingen van deze mat..
Hij beweert nu dat het een zenuw probleem zal zijn en dat ik dan naar een pijnpoli moet om de zenuwen te laten stukspuiten. Echter… buiten dat mijn buik veel zwaarder voelt door de verdovende spuiten is de pijn en strakke gevoel niet veranderd!
Volgende week krijg ik een CT-scan met contrastvloeistof en twee weken later belt de chirurg mij. Ik zit vòl vragen: zenuwpijn moet toch direct na de operatie al aanwezig zijn? Dat begint toch niet pas na een maand of tweeënhalf/drie? Eigenlijk wil ik de operatie terug laten draaien, kan ik dat eisen? Ik heb nog liever buikwand- en littekenbreuken dan deze ellende.
Ik ben echt in paniek, ik heb geen energie en ben de dagen dat ik voor mijn kinderen moet zorgen echt aan het overleven door te slapen als ze op school zijn. Mijn huis herken ik niet meer omdat ik dingen moet laten liggen omdat het gewoon niet meer wil ….
Wat moet ik doen?