Eind 30 was ik en ik kreeg een oproep voor het bevolkingsonderzoek voor baarmoederhalskanker. Tot mijn grote schrik was de uitslag niet goed. Ik had pap3b dus er werd verder onderzocht en er werden biopten genomen waaruit bleek dat ik kwaadaardige cellen bij me had en het dus baarmoederhalskanker bleek te zijn.
Binnen 2 weken lag ik op de O.K. voor een Wertheim operatie. Alles moest eruit: mijn baarmoeder, de lymfeklieren en er werd ruim steunweefsel weggehaald. Gelukkig konden mijn eierstokken blijven zitten waardoor ik niet gelijk in de overgang raakte.
Na de operatie was ik genezen! Ik hoefde geen bestraling.

Doordat er zoveel steunweefsel was weggenomen kreeg ik op den duur verzakkingen. Daar had ik veel last ervan. Ik kwam hiervoor terecht bij de gynaecoloog. Een ring kon voor mij geen optie zijn, dus ze zei: “We plaatsen een matje.” Dat moest via een buikoperatie (sacropexie ). Dit was de enige optie voor mij werd gezegd en er werd verder niks gezegd over risico’s over het matje. Alleen werd ik gewezen op de risico’s van een buikoperatie .
Ik vertrouwde er ook op dat het wel goed zat en heb nooit gedacht over complicaties van een matje?? Het matje werd dus geplaatst en het leek allemaal goed te zijn en de verzakking was weg, wel had ik vrijwel direct erg pijn in het bekken en mijn stuitje. Het kon niet van het matje komen want die pijn konden ze niet verklaren..
Ik heb een hele poos fysio ervoor gehad en die zeiden dat het waarschijnlijk hechtingen/knoopjes waren in de bekkenkam waar ik last van had, maar de pijn is nooit weggegaan.

Het matje zat er al bijna 2 jaar. Al die tijd had ik pijn in het bekken en bij het stuitje, maar toen begon ik er buikpijn bij te krijgen en ik begon ineens te vloeien en het deed inwendig erg pijn alsof ik iets voelde zitten. Eind 2010 was dit en omdat ik het niet vertrouwde ben ik eerst weer bij de oncoloog terecht gekomen. Die wilde een inwendig onderzoek doen. Dit bleek zo pijnlijk en ze voelden inderdaad iets dat ze me vrijwel direct opgenomen hebben voor dagopname en onder narcose verder inwendig onderzocht hebben.
De gynaecoloog en oncoloog hebben me samen onderzocht. Ze dachten in eerste instantie dat er misschien weer een tumor zou kunnen zitten. Dit bleek gelukkig niet zo te zijn achteraf, maar het bleek dat ik twee erosie plekken had en dat het matje door de vaginawand heen schuurde. Daar had ik dus de pijn van en het gevoel dat ik iets voelde zitten en het bleek helemaal ontstoken te zijn waardoor ik zo vloeide. Ja, dit hadden ze nog nóóit meegemaakt..
Dus ik kreeg weer allerlei onderzoeken en scans en uiteindelijk maart 2011 hebben ze een stukje van de mat kunnen verwijderen en ik werd behandeld met antibiotica.

Dit probleem was opgelost tot .. het volgende probleem zich weer aandiende en de verzakking dus weer terug kwam.
En nu… Het ziekenhuis heeft me eigenlijk laten barsten ze wisten niet hoe ze het moesten oplossen. Ja, want een nieuw matje erin mag niet en dit hebben ze nog nooit eerder meegemaakt dus wat nu… Er werd een defeogram gemaakt en naar aanleiding daarvan zouden ze een plan maken.

Ondertussen ben ik voor een second opinion naar een ander ziekenhuis gegaan. Hier wist het ander ziekenhuis ook van en ze hadden vast zoiets van: mooi laat een andere arts het maar oplossen! Want na het defeogram hebben ze nooit weer wat van zich laten horen. Ik heb toen nog gebeld met de betreffende arts en ze zei: “We wachten het onderzoek van de second opinion af, dan krijg je weer een oproep en dan heb je straks 2 behandelplannen waar je uit kunt kiezen… Nou niks meer gehoord dus.
Ik heb bij de gezondsheidsinspectie natuurlijk een melding hiervan gemaakt. Had ik maar van te voren geweten van de ellende van zo’n matje..maar je bent, zoals nu blijkt, toch gewoon een proefkonijn …

Maar wat ben ik blij dat ik bij een andere arts terecht ben gekomen. Ik ben 15 maart van dit jaar geopereerd hij heeft veel herstelwerk gedaan en de verzakking gerepareerd met biologisch materiaal wat na een maand of 4 oplost. En dan is het afwachten hoe het straks gaat en of er over 6 maand nog een nieuw matje bij komt van biologisch materiaal.
De verzakking is nu in elk geval weg en ik hoop dat het straks allemaal weer wat beter gaat en eens van deze ellende af ben.

Groetjes,
Lieke