Steeds meer ziekenhuizen maken openbaar dat zij geen matjes (meer) gebruiken bij bekkenbodemoperaties

Een tijd geleden kwamen wij er bij toeval achter dat de bekkenbodemgynaecologen van het Amstelland Ziekenhuis duidelijk te kennen geven geen matjes te gebruiken, ook niet bij een recidief verzakkingsoperatie http://www.dichtbij.nl/amstelland/zorg-en-welzijn/artikel/2571633/ook-zonder-matje-goede-resultaten-te-bereiken-voor-een-verzakking.aspx. Met de klassieke operatiemethoden bereiken zij prima resultaten  om de verzakking te verhelpen. “Zolang er onrust en onduidelijkheid blijft over de toegevoegde waarde van deze matjes gebruiken wij ze nog niet.” Aldus de doktoren Renes en Wibbens.

Vandaag hoorden we dat ook het ziekenhuis Bernhoven in Uden op haar site aangeeft vanwege een aantal nadelen geen kunststof matjes bij verzakkingsoperaties te gebruiken. https://www.bernhoven.nl/Bekkenbodem–en-incontinentieoperaties. De nadelen die zij op hun site noemen zijn:

• Een (klein) deel van het matje kan bloot komen te liggen in de vagina. Men noemt dit erosie. Dit probleem wordt vaak met hormonen of een kleine ingreep opgelost.
• Rond het matje kunnen littekens ontstaan, waardoor de vagina nauwer wordt. Dit is pijnlijk en kan seks vervelend of onmogelijk maken. Het matje kan heel lastig verwijderd worden, waardoor aan dit nadeel meestal weinig te doen is.
• Het kunststof matje wordt pas sinds enkele jaren regelmatig gebruikt. We weten daardoor nog niet hoe het matje zich op lange termijn gedraagt. Soms krimpt het matje na plaatsing waardoor het strakker komt te zitten dan de bedoeling was en pijnklachten kan geven.

Wij waren aanvankelijk erg blij met deze berichten! Zeker met nog vers in ons geheugen de brief van de NVOG, de beroepsgroep van de Nederlandse (Uro)gynaecologen, aan Antoinette Hertsenberg naar aanleiding van de uitzendingen van 14 september 2015 en 21 september 2015: http://www.radartv.nl/uitzending/artikelen/detail/article/reactie-nederlandse-vereniging-voor-obstetrie-gynaecologie-nvog/, waarin zaken staan als “Wij denken dat patiënten niet geholpen worden door uw programma” en “U blijkt inmiddels consequent te kiezen voor een blijvende eenzijdige focus op de complicaties van de behandeling en niet op ontwikkelingen ten positieve in de techniek en organisatie van deze zorg”. Betreffende brief geeft ons het gevoel dat de gynaecologen zich meer om percentages en innovatie bekommeren dan om de ernst van de klachten van mensen met meshproblemen, en het feit dat de langetermijneffecten niet eens bekend zijn.
Zolang de problemen zó groot kunnen zijn, niet of nauwelijks echt op te lossen, en de lange termijn gevolgen onbekend, zouden wij het liefst zien dat de (uro)gynaecologen en de chirurgen per direct zouden stoppen met het implanteren van mesh, omdat elk slachtoffer er één teveel is. Maar nu de ingrepen maar door blijven gaan blijft het ons inziens van het grootste belang vrouwen op alle mogelijke risico’s van matjes te blijven wijzen. Wij zijn daarom èrg blij met de aandacht van Avro Tros Radar. Zonder hun aandacht, en ook die van andere media, zou het probleem van mesh (en de ellende van de talloze slachtoffers) nu nog steeds niet serieus genomen zijn.

Ziekenhuizen als Amstelland geven ons met hun berichtgeving het gevoel dat zij het probleem, net zoals de media, uitermate serieus nemen. Het ziekenhuis Bernhoven deed dat ook met haar uitspraak “vanwege de genoemde nadelen geen kunststof matjes meer te gebruiken bij verzakkingsoperaties”. Tot we verder lazen en stuitten op de tekst onder 4.2 en 4.3:

• Soms is een operatie via de buik beter dan via de vagina. Bijvoorbeeld bij een ingewikkelde verzakking, of als u al eerder bent geopereerd voor een verzakking. Met name als de chirurg u gaat opereren voor een darmverzakking zal gekozen worden voor een buikoperatie. Bij de buikoperatie wordt vaak gebruik gemaakt van een bikinisnede. De baarmoeder, schedetop, blaas en endeldarm worden met een matje vastgehecht aan de voorkant van de wervelkolom. Dit type matje wordt hiervoor al vele jaren gebruikt en geeft nagenoeg geen nadelen zoals eerder genoemd zijn bij de vaginaal geplaatste matjes.
• Bij incontinentieoperaties wordt een kunststof bandje gebruikt. Dit is een andere techniek dan het inbrengen van een kunststof matje in de vaginawand. De nadelen van het matje gelden in veel mindere mate voor het bandje. Wel kan soms aandrangincontinentie voor urine ontstaan, dit is bijna altijd tijdelijk en goed te behandelen met tabletten.

Zij gebruiken nog steeds kunststof matjes bij verzakkingsoperaties dus..

Het verwondert ons dat de ziekenhuizen nog steeds niet weten dat ook operaties met via de buik ingebrachte matjes en kunststof bandjes – die gebruikt worden bij incontinentieoperaties – verschrikkelijke gevolgen kunnen hebben. 20% Van de 735 mensen die zich bij ons hebben gemeld liet op advies van haar arts een TVT, TVT-O of TOT bandje aanbrengen, of een via de buik ingebracht bekkenbodemmatje. De dagelijkse ellende van deze vrouwen is enorm! Net zo erg die van patiëntes met een vaginaal ingebracht bekkenbodemmatje (door de artsen vaak op badinerende wijze “Radarmatje” genoemd..)