Rapport van Duitse professor Rudy Leon de Wilde
Recent liepen we nog eens tegen het rapport van de duitse professor Rudy Leon de Wilde aan , die zich in tegenstelling tot alle Nederlandse gynaecologen nadrukkelijk wel negatief durft te uiten over de ervaringen met kunststof matjes en de conclusies die daaruit zouden moeten worden getrokken.
Rudy Leon de Wilde gaf dit rapport de titel “Can we still have a clear conscience, routinely offering vaginal mesh operations in plastic and reconstructive surgery of the pelvic organ prolapse?” (“Kun je met een zuiver geweten routinematig vaginale meshoperaties uitvoeren in plastische- en reconstructieve bekkenprolapschirurgie?”): http://www.egms.de/static/de/journals/iprs/2014-3/iprs000044.shtml.

Het hoofdstuk “discussion”
Je zou denken dat je als arts alleen maar het hoofdstuk “Discussion” zou hoeven lezen om direct af te haken, en onmiddellijk terug te willen naar de klassieke behandelmethoden, om tegelijkertijd naarstig verder te willen zoeken naar echt veilige alternatieven.
Niet dus…

Het hoofdstuk “discussion” hebben we voor u vertaald. Professor Rudy Leon de Wilde schrijft daarin:

“Nu we al deze complicaties kennen en de vele waarschuwingen met betrekking tot het gebruik van vaginale meshimplantaten in plastische- en reconstructieve chirurgie van bekkenbodemrpolapsen, kan het onmogelijk in het belang van de patiënten en de chirurgen zijn deze technieken in de primaire correctie te blijven gebruiken.

Als een centrum voor derdegraads verwijzing in gynaecologie,komen we bijna elke week patiënten op onze afdeling tegen met een probleem, veroorzaakt door een mesh-implantaat.

Ook in de literatuur heeft tot 30% van de patiënten die een mesh geïmplanteerd kreeg de één of andere soort klacht. We kunnen er vanuit gaan dat, omdat er niet voldoende gegevens bestaan, het percentage zelfs hoger zal zijn.

Een systematische evaluatie van de recente literatuur betreffende meshcomplicaties laat zien dat het probleem bestaat en toeneemt.

Er zijn talloze studies gepresenteerd betreffende het gebruik van vaginale mesh, maar tot op de dag van vandaag is er nog steeds een gebrek aan gegevens, waaruit blijkt dat het lange termijn recidivepercentage werkelijk veel lager is dan wanneer men conventioneel opereert (via de vagina of via de buik).

De kosten van de vaginale mesh zelf, de hoge kosten van alle heroperaties, en het ontbreken van lange termijngegevens over lagere recidive-aantallen, maakt de indicatie twijfelachtig.”

Het blijft maar doorgaan
Het is nu 21 januari 2016. Het plaatsen van (allerlei soorten) matjes, slings en bandjes gaat gewoon door, ondanks de verschrikkelijke complicaties die kunnen optreden. Men is weliswaar wat terughoudender geworden met de vaginale matjes (in België worden ze voorlopig zelfs niet meer door de verzekeraars betaald), maar liesbreukmatjes, bandjes, slings en matten via de buik worden vaak gewoon nog als eerste optie toegepast, terwijl bekend is dat de problemen net zo erg kunnen zijn…

Wel of geen vaginale mesh is nog steeds  onderwerp van discussie
Tot onze grote verwondering  gaat de discussie over de vaginale matjes ook nog gewoon door:  in Brussel zal er op 5 maart 2016 een Lentevergadering zijn van de VVOG (Vlaamse Vereniging van Obestetrie en Gynaecologie) Dokter Milani uit Nederland (een groot voorstander van het implanteren van mesh) zal daar een van de sprekers zijn en voor de patiëntenondersteuning is mevrouw Bosch van de PGN uit Nederland uitgenodigd, een patiëntenvereniging die haar werk nadrukkelijk als “aanvulling op het werk van de gynaecoloog” presenteert.
De uitnodiging voor genoemde Lentevergadering is te vinden via deze link: http://www.vvog.be/docs/2016/01/11034703.pdf