AFSCHEID

Tsja…de dag is toch aangebroken dat ik afscheid ga nemen van wat mij eerst zoveel herkenbaarheid en saamhorigheid bood en nu alleen nog maar ergernis en frustratie biedt. Helaas… want dat had ik never nooit niet verwacht.
Een groep mensen die allemaal last hebben van eenzelfde euvel. Je zou denken dat die maar één doel hebben.., namelijk degene die hun dat leed berokkend heeft aan de schandpaal nagelen…Maar in de praktijk valt dat toch erg tegen…, helaas…

Iedereen in de groep weet wat ik bedoel als ik zeg dat je steeds het gevoel hebt niet begrepen te worden, of als aansteller of iets dergelijks neergezet te worden. Het is ook niet niks als je een ingreep waar je vol vertrouwen inging…uitkomt met een handicap, waarvan niemand echt weet wat dat nou echt is.
En dat is dus het hele probleem: juist omdat het zo’n grijs gebied is….gebiedt het ook om alles duidelijk te omschrijven naar de buitenwereld. Wil of kun je dat niet, dan stopt het daar, want eerlijkheid en openheid dat is waar het om draait.

Vanaf het moment dat het vreselijk fout ging, na plaatsing van een matje of bandje (of iets dergelijks), heeft iedereen zijn eigen ellende mee te dragen. En echt…er zijn er zoveel méér die klachten hebben zonder de openheid te zoeken.
Reacties als: “Ik wist niet dat het zo erg was”, na plaatsing van een verhaal…die zijn er voor ons allemaal…
Er zijn er zóveel die amper een voet buiten de deur kunnen zetten en ook geen steun krijgen van hun familie, vrienden of kennissen. Dat is jammer genoeg maar al te waar.
Helaas zijn er maar weinig die het begrijpen…en dat spijt me erg.

Ook ik heb een lange, lange weg bewandeld met evenzoveel hindernissen en noem maar op. En uiteindelijk dan de laatste hindernis (hoop ik): de verwijdering van het matje begin augustus.
Ik heb al mijn artsen beloofd hun op de hoogte te houden van het verloop, dat zijn er vier in ieder geval, en ik hoop dat mijn bevindingen ertoe bijdragen dat er meer gewaarschuwd gaat worden en dat men er meer van doordrongen wordt dat het echt niet allemaal pais en vree is na plaatsing van een mesh.

Rest me niks anders dan iedereen sterkte te wensen en hopen dat er ooit een echte oplossing komt voor ons allemaal….