Bekkenbodemdag Nunspeet, 24 januari 2015

Het was glad op de weg die morgen, maar veel lotgenoten waren gelukkig vrijdag al in het hotel aangekomen.  Na een kopje koffie, werden we allemaal gevraagd om in de arena plaats te nemen, want het programma ging beginnen.  De dag werd muzikaal aan elkaar gelijmd door Gregor Bak, die dat erg leuk en goed deed en zo meteen de spreektijd in de gaten hield.  De voorzitster Nicole Schaapveld heette ons welkom.

De dag begon met  dokter Bert Messelink uit Groningen met Stijn Brein (tòch tussen de oren…), en fysiotherapeut Fetske Hogen Esch van een bekkenbodemkliniek uit Enkhuizen. Zij deden wel een beetje luchtig over pijn; leuke dingen gaan doen… Leuk geprobeerd, zo zit het bij ons echt niet! Lotgenoten Janneke en Frouke hebben hen dat wel even laten weten. Dat je van echte pijn gewoon doodmoe wordt, en blij bent als je dagelijks het hoogstnoodzakelijke voor elkaar krijgt.

Daarna waren een fysiotherapeut en een seksuoloog aan het woord over seks, en problemen na verwijdering van een baarmoeder. Veel aanwezige lotgenoten hadden niet zoveel met dit onderwerp. Als de baarmoeder er al uit is gehaald, dan is dat vaak een opluchting en meestal niet de oorzaak van het niet meer hebben van seks. Seksueel contact is vaak helemaal niet meer mogelijk door een operatie met één of meerdere kunststof matjes.

Het onderwerp fysiotherapie ging vooral over bekkenbodemoefeningen en sportmogelijkheden bij het hebben van bekkenbodemproblemen. Ook hier konden veel lotgenoten zich niet in vinden. Sporten en oefeningen doen is door het kunststof matje niet mogelijk, of geeft juist heel veel pijnvermeerdering. Ook kwam uitgebreid incontinentie aan bod.

De lunch was prima, en tijdens de lunch kon je speed-daten met de professionals, fysiotherapeuten, gynaecologen en colorectaal chirurg dr Deen. Helaas geen MLD artsen of pijnpoli-artsen!

Na de lunch het toneelstuk ‘het verdriet van Viviane‘ (http://youtu.be/_ZYlaRdoCxs). Dit maakte schrijnend duidelijk wat een probleem als incontinentie met je doet, variërend van een scheiding, tot straatvrees, en het gevoel in een isolement te zitten. Dat laatste gevoel was erg herkenbaar en daarom zijn we ook zo blij met MeshedUp want dat schept toch een band.

Toen kwam een Marijke Slieker-ten Hove bekkenfysiotherapeut, die een boek heeft geschreven over de bekkenbodem. Wel duidelijk in haar taal, maar geen oplossing voor ons!

De klapper van de dag: Maria (http://www.bekkenbodemdag.nl/maria-smit.php) en Dora (http://www.bekkenbodemdag.nl/dora-de-wilde.php) met een prima voordracht, muzikaal geïntroduceerd door Gegor Bak met het liedje:

Ze vonden elkaar op internet, met dezelfde problemen bepaald geen pret.
MeshedUp werd opgericht, veel ellende problemen met matjes uitgelicht.
Dora uit het Belgische Sint Gillis Waas, vindt weinig research op dit gebied gek en dwaas
en Maria uit Helmond, die vorige week nog in de Tweede Kamer stond
met een goed verhaal over een burgerinitiatief, zonder dat zij haar stem verhief.
Over Meshed Up, ze hebben al heel veel omgespit, hier zijn Dora de Wilde en Maria Smit.

Aan het eind van het verhaal van Dora en Maria was er een speciaal moment voor lotgenote Marja, die op 50-jarige leeftijd, op 8 november 2014 stierf aan de gevolgen van een kunststof matje. De voordracht gaf duidelijk weer dat er een wereldwijd commercieel probleem is.

Namens alle lotgenoten werden er bloemen en het diploma “Levensredder” aan Maria en Dora overhandigd. Frank, de partner van Maria, hield hierna nog een toespraak, die puur zakelijk nog eventjes ‘de puntjes op de i zette’.  Dit gedeelte van de dag maakte op de hele zaal veel indruk.  (hierna vertrekken Ellen en Janneke, Yvonne neemt het over).

Tussendoor een theepauze, dus even weer de benen strekken, en daarna de laatste sprekers.
Ik ben heel blij dat ik ben gegaan want het was alle pijn waard om toch een hoop lotgenoten te spreken en nog even met Maria en Dora te babbelen die hier ook alle tijd voor namen.
Om half vijf zat het officiële gedeelte erop en toen was het tijd voor een hapje en een drankje wat er ook weer goed inging. Ik heb her en der nog met een aantal lotgenoten gebabbeld en met dokter Deen en toen was het tijd voor afscheid.

Zeer de moeite waard en zeker voor herhaling vatbaar en naar mijn mening (Yvonne) gaat dit ook zeker gebeuren.

Ellen, Yvonne en Janneke